Początek drugiej polowy XX wieku to okres pełen napięcia, oraz rywalizacji pomiędzy dwoma mocarstwami: Związkiem Radziecki oraz państwami kapitalistycznymi pod przywództwem Stanów Zjednoczonych.
Jak to się zaczęło? Początki
Przejawem tego ideologicznego i politycznego konfliktu był tzw. „wyścig zbrojeń”, samo nakręcająca się spirala, której efektem był szybko postępujący wzrost potencjału militarnego w obu wrogich sobie obozach.
Zaniepokojony postępem technologiczny Związku radzieckiego , Departament Obrony (Department of Defence) USA w 1969 roku, powołuje Agencję ds. Zaawansowanych Przedsięwzięć Badawczych (Advanced Research Projects Agency w skrócie ARPA, której celem jest stworzenie alternatywnego systemu komunikacyjnego , na wypadek użycia broni nuklearnej przez wroga. Rozpoczynają się prace nad zdecentralizowaną siecią, umożliwiająca przesył informacji. Do tej pory istniały już innego rodzaju projekty komunikacyjne, ale były one zarządzane przez jeden centralny komputer, którego awaria bądź uszkodzenie uniemożliwiała funkcjonowanie całej sieci.
ARPAnet
Początkowo siec nazwana ARPAnet. składała się z 4 komputerów, łączących cztery stanowe instytucje naukowe. Była ona zdecentralizowana tzn. bez jednej centralnej jednostki zarządzana, natomiast każdy z komputerów był równorzędny. Przy budowie sieci wykorzystano projekt „packet-switching” Paula Barana uważanego później za „ojca Internetu”, amerykańskiego informatyka polskiego pochodzenia. Jego koncepcja zakładała przesył informacji podzielonych na mniejsze jednostki tzw. pakiety, przesyłaniu ich osobno przez siec oraz ponownym łączeniu w całość u odbiorcy. Koncepcja taka posiadała wiele zalet, miedzy innymi możliwość korzystania z sieci przez wielu użytkowników naraz, a w przypadku błędu przesyłu danych wystarczyło przesłać jeden pakiet który został uszkodzony lub nie dotarł do miejsca docelowego. Poza tym dzięki temu, iż pakiety mogę być przesyłane przez siec różnymi drogami, znacznie poprawiło to przepustowość całej sieci.
Prace nad alternatywna forma komunikacji trwały również na kontynencie europejskim. Początek lat 70 to okres intensywnych prac nad siecią komputerów w Wielkiej Brytanii. Powstałą siec nazwano X.25 i również początkowo łączyła ona komputery w instytucjach naukowych. Jako ze siec ta w odróżnieniu do ARPAnetu była sponsorowana przez środowisko biznesowe, szybko została wykorzystana w celach komercyjnych, a pierwszymi użytkownikami sieci były firmy związane z telekomunikacja oraz Western Union.
Następne lata to szybki rozwój sieci ARPAnet, Zostaje uzgodniony protokół komunikacyjny którego zasady zostały zebrane w dokumentach zwanych „Request for Comments”. RFC. Wiele z tych zasad funkcjonuje dzisiaj jako oficjalne standardy sieciowe. Początkowo dostępne usługi to zdalne logowanie oraz przesyłanie plików FTP – File Transfer Protocol. Kolejny okres to rozwój poczty elektronicznej. Przesyłanie wiadomości pomiędzy użytkownikami rożnych komputerów wymyślił w 1971 roku Ray Tomlinson. On to równie jako pierwszy wprowadził znak @ oddzielający nazwę użytkownika od domeny.
Jak Internet stał się międzynarodową siecią.
Przełomowym momentem był rok 1973 . Jako że, sieć powstała z idei łatwej szybkiej i nieograniczonej komunikacji miedzy użytkownikami, nie dziwi fakt że twórcy bardzo szybko poznali jej możliwości i dążyli do rozszerzenia jej na pole międzynarodowe. Tak tez się stało w 1973 roku kiedy to ARPAnet przekroczył granice USA i powstaje pierwsze połączenie międzynarodowe z Wielka Brytanią i Norwegią. Sieć bardzo szybko się rozwija . Powstają pierwsze grupy dyskusyjne Usenet – międzynarodowy system dyskusyjny, dzięki którym można wymieniać swoje poglądy niezależnie od miejsca przebywania. Powstaje wiele niezależnych nowych sieci. Już w roku 1980 istnieje ponad 400 serwerów. Tak szybki rozwój wymusza opracowanie standardowego protokołu komunikacji, jednolitego dla wszystkich serwerów. W 1983 roku zostaje ustalony jako standard dla ARPAnetu protokół TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol), stosowany do dziś. Każde z urządzeń podłączone do sieci otrzymuje swój adres IP (ang. Internet Protocol), od którego nazwy przyjęto współcześnie określać całą globalna sieć. Dodatkowo powstaje usługa DNS (Domain Name System), dzięki której adresy numeryczne są tłumaczone na zrozumiałe dla użytkownika nazwy domenowe.
MILNET
Kolejnym ważnym przełomem był rozdział ARPAnetu na część militarną MILNET oraz na część komercyjną, cywilny – ARPAnet, (od 1990 NSFnet). W między czasie powstaje siec CSNET (Computer Science Network) przeznaczona dla naukowców i jednostek badawczych oraz w Europie sieć Eunet (European Unix Network). I to właśnie przyłączanie ARPAnetu, do tych sieci uznaje się za początek znanego nam współcześnie Internetu. Niedługo sieć rozrasta się na inne kraje min. Japonię, Amerykę Południową, Australie.
Internet powoli przybiera oblicze które dzisiaj znamy. Jarkko Oikarinen młody student z Finlandii tworzy protokół IRC który umożliwia prowadzenie rozmów w czasie rzeczywistym. Również w tym okresie pojawia się pierwszy wirus komputerowy (Internet Worm) „Brian” napisany przez 2 Pakistańczyków. Działał na platformie IBM PC i w systemie PC-DOS, był rozpowszechniany przez dyskietki a rezultatem jego działań była zmiana etykiety dysku na „©Brain”. Powstaje również pierwszy katalog zasobów, stworzony przez Petera Deutsch’a. Program „ARCHIE” który przeglądał serwery FTP i tworzył indeks ich zawartości z możliwością wyszukiwania plików.
Początki World Wide Web (WWW)
Niewątpliwe ogromnym krokiem milowym w dziedzinie informatyzacji przyczyniającym się do gwałtownego rozwoju globalnej sieci oraz powiększającym jej zasoby i liczbę użytkowników, było powstanie WWW (World Wide Web). Przełomowy pomysł narodził się w Cern, szwajcarskim instytucie fizyki nuklearnej w Genewie. Pracujący tam fizyk Tim Berners-Lee wpadł na pomysł powiązania ze sobą dokumentów znajdujących się na serwerach WWW (World Wide Web) przy pomocy łączy hipertekstowych, co umożliwiło połączenie tekstu, grafiki oraz dźwięku. W 1991 roku powstaje pierwsza strona internetowa oraz przeglądarka tekstowa do WWW, oparta na HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol), protokole przesyłania dokumentów hipertekstowych. W 1993 Marc Andreessen tworzy pierwsza przeglądarkę graficzna MOSAIC. Gwałtownie zwiększa sie ilość stron internetowych oraz serwerów WWW. W 1994 roku powstaje serwis Yahoo. Pomysł ten wkrótce staje się najsłynniejszym katalogiem stron internetowych, a jego twórcy David Filo i Jerry Yang zostają miliarderami. W 1995 roku powstaje założony przez Pierre\’a Omidyara serwis aukcyjny Ebay. W roku 1998 na Uniwersytecie Stanford Larry Page i Sergy Brina opracowali nowatorski algorytm BackRab (później PageRank), służący do analizy powiązań hipertekstowych, wykorzystany do stworzenia wyszukiwarki Google. W 2000 roku Google nawiązuje współpracę z Yahoo stając się jej głównym dostawca usługi wyszukiwania. Ich index adresów URL przekracza już miliard pozycji, czym samym staje się najpopularniejszą i największą wyszukiwarką na świecie.
Obecnie index WEB zawiera ponad 14 bilionów stron internetowych, nic wiec dziwnego że konkurencja na rynku wyszukiwarek dynamicznie się rozwija. Dominująca do tej pory na świecie firmą jest zdecydowanie Google, lecz nie we wszystkich krajach. Duża popularnością cieszą się narodowe wyszukiwarki jak np. w Chinach Baidu, czy tez w Rosji Yandex. W tych krajach liczba użytkowników korzystających z Google nie przekracza 50%., w Polsce natomiast ta wyszukiwarka jest zdecydowanie najpopularniejsza i korzysta z niej ponad 90% użytkowników sieci. Na rynku międzynarodowym istotna konkurecja dla Google jest BING, firmowana przez MICROSOFT, wyszukiwarka zdobywająca coraz większe obszary sieci, oraz poprzednik Google- Yahoo, używany przede wszystkim w krajach anglojęzycznych jak USA czy tez w Japonii.