Każdy kto używa Internetu używa systemu Domain Name System, lub DNS, nawet nie wiedząc o tym. DNS jest protokołem w zbiorze standardów którym komputery wymieniają dane w Internecie oraz na wielu prywatnych sieciach, znany jako protokół TCP / IP.
System ten jest odpowiedzialny aby zamienić przyjazny dla użytkownika nazwy domeny jak „google.pl” do wiadomości protokołu internetowego (IP) , jak 173.194.73.94 których komputery wykorzystują do wzajemnej identyfikacji w sieci.
Komputery i inne urządzenia sieciowe w Internecie używają adresu IP do przekierowania żądania do strony do której próbujesz dotrzeć. To jest podobne do wybierania numeru telefonu, aby połączyć się z inna osobą musisz wpisać numer lub wybrać ją z książki adresowej. Dzięki DNS nie trzeba utrzymywać własną książkę adresów IP. Serwer DNS spełnia rolę takiej książki adresowej. Wystarczy podłączyć się do niego. Takie serwery posiadają bardzo dużą bazę nazw domen które są mapowane na adres IP.
Zawsze można pominąć wyszukiwanie DNS wpisując 173.194.73.94 bezpośrednio w przeglądarce. Wpisywanie bezpośrednie adresu IP będzie o wiele bardziej problematyczne do zapamiętania przez użytkownika niż przyjazny zapis „google.pl”. Dodatkowo w witrynach sieci Web, adres IP może się zmienić po czasie, a niektóre witryny mogą skazywać na wiele adresów IP z jednej domeny.
Ale w jaki sposób komputer wie, jaki serwer DNS ma używać? Zazwyczaj, gdy łączysz się z siecią domową usługodawcy internetowego (ISP) lub siecią WiFi, modemu lub routera, który przypisuje adres komputera w sieci, wysyła również ważne informacje o konfiguracji sieci do komputera lub urządzenia przenośnego. Konfiguracja zawiera jeden lub więcej serwerów DNS, którym urządzenie ma korzystać podczas tłumaczenia nazw DNS na adres IP.
Na świecie istnieje wiele miliardów adresów IP, które są używane przez komputery lub sprzęt sieciowy do łączenia się z Internetem. Serwery DNS przetwarzają miliardy żądań o przetworzenie przyjaznej nazwy domeny na adres IP.
Każde urządzenie podpięte do Internetu posiada unikalny adres IP. Adresy występują w dwóch standardach IPv4 i IPv6. Zarządzaniem adresami IP zajmuje się Internet Assigned Numbers Authority (IANA).
Adres IP w standardzie IPv4 składa się z czterech liczb oddzielonych kropką.
Natomiast w standardzie IPv6 mamy osiem liczb szesnastkowych (Base-16) oddzielonymi dwukropkami. IPv6 jest nie dawno wprowadzonym standardem i jest stosunkowo mniej wykorzystywany niż jego poprzednik.
Każdy poznaje nazwę domeny jak teksty przedzielony kropkami. Ostanie słowo w nazwie domeny stanowi domenę najwyższego poziomu (top-level domain). Te domeny są kontrolowane przez IANA i nazywają się korzeń strefy bazy danych (Root Zone Database”). Oto przykłady domen najwyższego poziomu.
COM – dla witryn komercyjnych
NET – dla witryn sieciowych
ORG – non-profit organizacji
EDU – ograniczony dla szkół
MIL – Ograniczonych dla armii
GOV – Przeznaczona dla rządu.
PL – Domena przeznaczona dla stron polskich
W nazwie domeny każda kombinacja słowa i kropki musi docierać na końcu do domeny najwyższego poziomu. Każdy poziom odnosi się do serwera lub grupy serwerów, które zarządzają tym poziomem domeny. Na przykładzie domeny „lokalizacjaip.pl” to domena 2 poziomu domeny PL domeny najwyższego poziomu. Organizacja może mieć hierarchię subdomen. Na przykład „com.pl” Jest subdomeną domeny PL.
Wszystkie nazwy domen muszą być unikatowe. Dlatego autoryzowani rejestratorzy domen rejestrują nowe domeny w ramach jednej lub więcej domen pierwszego poziomu w InterNIC, usługi ICANN, który egzekwuje unikalność nazw domen w Internecie. Każda domena staje się integralną częścią centralnej bazy danych rejestracji domen, znanej, jako WHOIS.